անարեգ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnɑˈɾɛɡ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ անարեգ
վանկեր՝ ան•ար•եգ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- արև չունեցող, արեգակ չունեցող, արեգակի լույսից զուրկ
- (փխբ․) խավար, լույսից զուրկ, մռայլ, ցուրտ ◆ Ինձ տարեք այս երկրից անարեգ (Վահան Տերյան) ◆ Տժգույն, անարև, աղոտ լույսի մեջ Աղոթում էին անձայն ու անվերջ Հովհաննես Թումանյան
- (փխբ․) անմխիթար, տխուր, անբախտ ◆ Անարև սրտում մերկ կվառե քո երգը երազներ անմար ու ցնորքներ լուսե Եղիշե Չարենց
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։