անարժան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnɑɾˈʒɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ անարժան
վանկեր՝ ան•ար•ժան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- ոչ արժանավոր
- ոչ համապատասխան, ոչ հարմար
- անվայել, պախարակելի, անպատշաճ, անթույլատրելի
- ոչ արժանի, անհամապատասխան ◆ Նրանց անարժան են իրենց կոչմանը (Նար-Դոս)
- արժանիքից զուրկ ◆ Եվ մի՛ հալածիր երգչիս անարժան (Վահան Տերյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- անարժանավոր,
- անարժանի,
- (հզվդ․) չարժան,
- տարարժան,
- տարարժանի,
- տարժան։
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։