անարվեստ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnɑɾˈvɛst]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ անարվեստ
վանկեր՝ ան•ար•վեստ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- արվեստի պահանջները չբավարարող
- անձեռագործ
- թույլ
- արվեստից զուրկ, անճաշակ, արվեստի տեսակետից անմշակ ◆ Անարվեստ երկ։ ◆ Թույլ ու անարվեստ գործեր (Մամուլ)
- անշնորհք
- անարհեստ, արհեստ չունեցող
- առանց արվեստի, պարզ հասարակ ◆ Ես սիրում եմ գրքերը թե՛ նոր թե՛ հին թե՛ արվեստով գրված թե անարվեստ: Եղիշե Չարենց
- ոչ-արվեստական բնական ◆ Այսպես վառ էր լեռնադստեր դեմքը բաց, նայվածքն այնպես հրեղեն ու անարվեստ: (Վահան Տերյան)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։