Հայերեն դարձվածք

  1. անհասկացող, բթամիտ մարդ (վիրավորական) ◆ Մարդ ինյքան պիտի անբան անասուն լինի, որ ձեռք բարձրացնի այս հրաշալիքների վրա։ Հձ ◆ Նայե սա անբան անասունին, որ հոս եկեր շողոքորթությամբ ձեր ազնիվ սիրտը գրավել կ'ուզե։ Հակոբ Պարոնյան

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։