Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ան•գան 

  1. Խարբերդ, Մուշ, Սասուն, Վան՝ ուշ, անագան ◆ Հիմա անգան է, ուրիշ ժամանակ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  2. Մարաշ՝ երեկո ◆ Մելիք շահ կանչեց.-Մեր, անգան է, էլլի՛ր (Էմինեան ազգագրական ժողովածու) ◆ Անգան ատեն ուր կերթաս։ (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։