անգետ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑŋˈɡɛt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ անգետ
վանկեր՝ ան•գետ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- չգիտակցող, տգետ ◆ Վառվում է նա լույսով անմար Եվ ջեռ պահում մեր ոգին ստեղծագործ հրով անճառ, Անգետ չարին ու բարուն։ Եղիշե Չարենց
- անտեղյակ, անփորձ
Հոմանիշներ
խմբագրել- անտեղյակ, տգետ
Արտահայտություններ
խմբագրել- անգիտաց անպետ - տգետների համար անպետք (Ամիրդովլաթ բժշկական նյութերի բառարանի վերնագիրը)
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։