անգործ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑŋˈɡɔɾt͡s]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ անգործ
վանկեր՝ ան•գո•վե•լի
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- գործ չանող, գործով չզբաղված, պարապ ◆ Գյուղի մեջ մի անգործ մարդ չէր կարելի գտնել։ (Րաֆֆի)
- չգործող, չաշխատող, չբանող ◆ Անգործ ջրաղաց
- գործ չունեցող, գործազուրկ, առանց աշխատանք ◆ Անթիների, անգործներու կուռ բանակ։ (Ռուբեն Սևակ)
- Թբիլիսի՝ չգործված, չկատարված ◆ Համարյա անգործ թափառում եմ։ ◆ Աստված անգործ մեղացդ թողություն տա։ (Հրաչյա Աճառյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- գործազուրկ
- (հնց․) պարապ, անբան, անզբաղ, անգործունյա, անաշխատ, պարապորդ, դատարկապորտ, դատարկակյաց, բացբերան, պարապ-սարապ (խսկց․), դատարկանձն (հզվդ․), անզբոս (հնց․), (բրբ․) տրտնգի, տրտնգիպուպուզ, վիլ, ավարա, ձեռատ, շվար, պետոն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։