անգրագետ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑŋɡɾɑˈɡɛt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ անգրագէտ
վանկեր՝ ան•գ(ը)•րա•գետ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ոչ գրագետ, ◆ Ես անգրագետ, ես անուս եմ, սովորեցրե՛ք, պարոննե՛ր։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
- գրել-կարդալ չիմացող
- անտեղյակ, ոչ գիտակ ◆ Ես ուղղակի անգրագետ եմ ձեր գիտության հարցերում։ (Բոգդան Վերդյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- անուս
- անուսում
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։