անդաշն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnˈdɑʃn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ անդաշն
վանկեր՝ ան•դա•շըն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- ոչ խաղաղ, ոչ հաշտ ◆ Դու ձգտում էիր դաշնության, երբ անդաշն էր շուրջդ կյանքը։ Եղիշե Չարենց
- ոչ ներդաշնակ,
- աններդաշնակ։
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս անհաշտ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։