անդառնալի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑndɑrnɑˈli]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ անդառնալի
վանկեր՝ ան•դառ•նա•լի
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- որտեղից ետ դառնալ չի կարելի ◆ Անդառնալի վճիռ է, ով իրավունք ունի ընդիմանալու։ (Պերճ Պռոշյան)
- որ ետ չի դառնա, անդարձ։ ◆ Իզուր է նա ճգնում թաքցնել սեփական խղճից գիտակցությունը այդ անդառնալի հանցագործության։ Եղիշե Չարենց
- (փխբ․) Անփոփոխելի, հաստատուն։
- (փխբ․) Որ ետ դարձնել չի կարելի, անուղղելի։
Մակբայ
- անդառնալիորեն ◆ Այժմ արդեն անդառնալի կորած քնով՝ հանգել ես դու։ Հովհաննես Թումանյան
Հոմանիշներ
խմբագրել- անդարձ
- անվերադարձ
- անվերադառնալի
- անհետսադառնալի
- անդառն
- անուղղելի
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։