անդարձ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnˈdɑɾd͡z]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ անդարձ
վանկեր՝ ան•դարձ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- որտեղից կամ ինչից դառնալ չի կարելի, անվերադարձ ◆ Անդարձ օրերի գարուրնն ես հիշում։ (Վահան Տերյան)
- վերջնական, անփոխարինելի ◆ Բայց իմ վճիռն անդարձ է։ (Մուրացան)
Մակբայ
- անդառնալի կերպով, առանց վերադարձի ◆ Ամպիկը ցնդեց, ցրվեց, վերացավ հեռացավ անդարձ, անհետ։ Հովհաննես Թումանյան
Հոմանիշներ խմբագրել
- անվերադարձ, անդառնալի, անվերադառնալի
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։