անդուլ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnˈdul]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ անդուլ
վանկեր՝ ան•դալ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- դուլ՝ դադար չունեցող ◆ Մեծ բանաստեղծը թռչում էր անդուլ։ (Ավետիք Իսահակյան)
- անդադար ◆ Դարերի անդուլ անցորդ եղար դու։ Եղիշե Չարենց
Հոմանիշներ խմբագրել
- անդադար
- անդադրում
- անդլակի
- անընդհատ
- անընդմիջելի
- մշտատև
- միշտ
- շարունակ
- հանապազ
- հարատև
- անմիջոց
Արտահայտություններ խմբագրել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։