Հայերեն դարձվածք

  1. զազրախոս ◆ Հայհոյել նաև հանդիսակաաքը և անդուռ բերանով և վասակյան ճամարտակությամբ զրպարտել բոլոր ազգը։ (Միքայել Նալբանդյան) ◆ Օ՜, ցած խոսքերով անդուռն բերանի / Մի՜ հիշեք, մի՛, այն սսուրբ անունը։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ագապայան վարժարանի կռվույն մեջ այնպիսի անդուռն բերանով հարձակեցավ յուր մեկ պաշտոնակցին վրա։ Հակոբ Պարոնյան ◆ Անոնք երկու տող ոտանավոր չեն կրնար շինել և սակայն բաց դուռն բերանով կը հարձակին ուզած բանաստեղծին վրա ու բզիկ-բզիկ կընեն զայն։ (Լեո)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։