Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑndɾɑˈtɛnt͡ʃʰ]

վանկեր՝ ան•դրա•տենչ 

Բառակազմություն

խմբագրել

Ածական

  1. (նորբ․) այն աշխարհ ձգտող՝ տենչացող՝ երազող ◆ Նրա անդրատենչ ոգին ձգտում է անսահմանության։ «Գարուն»

Աղբյուրներ

խմբագրել