անզավակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnzɑˈvɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ անզավակ
վանկեր՝ ան•զա•վակ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- զավակ չունեցող
- անպտուղ
- ամուլ
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
անզավակ մնալ - զավակից զրկվել, զավակ չունենալ ◆ Ուրեմն այդ կինը ցմահ պիտի… տառապի ու մնա անզավա՞կ։ Ստեփան Զորյան
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։