Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անզուգական


վանկեր՝ ան•զու•գա•կան 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. զույգը` նմանը` հավասարը չունեցող, աննման ◆ Որ ողջ աշխարհ մայիլ մնա անզուգական քո բախտին։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Նա իր այդ շնորհքի մեջ անզուգական է։ Շեքսպիր
  2. անհամեմատելի

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. անզուգակից, անհամեմատ, անհամեմատելի, անբաղդատ, անբաղդատական, անբաղդատելի, անզուգադրելի, անզուգելի, անհավասար, անմրցելի, անօրինակ, անհանգունակ, աննման, աննմանակ, աննմանական, աննմանելի, անգյուտ, չնաշխարհիկ, սքանչելի, չքնաղ, եզական, անճառապատկեր

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել