Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ անթ 

  1. Վան, Մոկս՝ անութ, թևի տակ ◆ Մատը բաճկոնին անթին կանցներ։ (Մաթևոս Մամուրյան)
  2. Ջավախք, Զեյթուն՝ գիրկ ◆ Տղան անթդ առ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  3. Համշեն՝ թևի տակ պահելու որևէ բան ◆ Անթ մը խոտ բեր։ ԱՃ
  4. Ակն, Մարաշ՝ ուս
  5. Ակն, Մարաշ՝ մեջք

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։