Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ան•թի•կա 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Վան, Նոր Նախիջևան, Կարին՝ հազվագյուտ, արժեքավոր, նմանը չունեցող ◆ Անթիկա մի բան է։ ԳՄՀ ◆ Իմ աղջիկս անթիկա, Կուբանի ֆողեն ծլած, մորը հելալ կաթը ծծած։ (Ձեռագիր) ◆ Աս մարթը մտածե կը, աս անթիքա ձին ասպես աժան տվեց։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։