անժըմի

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ան•ժը•մի 

1. Ախլքալաք՝ կանացի զարդ (մատանի, ապարանջան), որ ավագ ուրբաթ գիշերը դարբինները շինում են լուռ ու մուն, յոթ ամրոցրի դռներից հավաքած երկաթից, օգտագործում են իբր չար աչկից զերծ մնալու համար
2. նշաձև զարդ ուր կախում են երեխայի որորոցից կամ ամրացնում շորերին, չար աչքից զերծ պակժհելու համար {{օրն|Անժմին քաշ են ամնում երեխաների օրորոցից իսկ, ապարանջանները դնում աղջիկների ու կանանց թևերը, որպեսզի ամեն չարից ազատվեն։|Ահ} ◆ Երեխայի ուսին անժըմի կարեցին։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։