անիծքաշ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•նիծ•քաշ
- Պոլիս՝ անիծոտ, անծոտ վրան վրան անիծ ունեցող ◆ Անիծքաշ գլուխ։ Աժճ
- սանր, որավ հանում, մաքրում են մազերի անիծը
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։