անիմանալի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnimɑnɑˈli]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ անիմանալի
վանկեր՝ ա•նի•մա•նա•լի
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- անըմբռնելի, անհասկանալի
- ոչ ճանաչելի, մարդկային իմացության անհասանելի ◆ Անիմանալի երևույթ՝ իր։ ◆ Եթե ինքնագոհ է, ապա և անստեղծ է, անսկիզբ, անժամանակ և անիմանալի։ Դերենիկ Դեմիրճյան
Հոմանիշներ
խմբագրել- անճանաչելի
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։