անիմաստ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑniˈmɑst]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ անիմաստ
վանկեր՝ ա•նի•մաստ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Հայերեն
- իմաստից զուրկ, անմիտ, անբովանդակ ◆ (Տ. Հովսեփյան) խնդալեն կը մարեր էրկանը ապշած ձեվերը ու անիմաստ: (Գրիգոր Զոհրապ)
- առողջ դատողության հակառակ, ոչ խելացի, հիմարական ◆ [նա] խարխուլ սանդուղքնելով վար րջավ, մի քանի անիմաստ քայլեր արավ բակումխոսքերը կրկնելով։ (Ակսել Բակունց)
Հոմանիշներ խմբագրել
- անբովանդակ
- անմիտ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։