Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•նի•սավ 

  1. Կարին՝ անխիղճ, անգութ ◆ Խարն էկավ, ուզեց վարդին ուտի, բլբուլն էկավ, ուզեց խարին ուտի, էլի նա անիսավ վիշապը... վրա հասավ, էրկուսին էլ կուլ տվեց։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։