անիրավ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑniˈɾɑv]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ անիրավ
վանկեր՝ ա•նի•րավ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՀայերեն
- իրավունքի՝ արդարության դեմ գործող, անարդարադատ ◆ - Իմ հայրը, - ասաց (պապը) անիրավ թ եղել քո տոհմի դեմ։ Ստեփան Զորյան
- չար, անպիտան, անխիղճ, անգութ ◆ Արի, ջան իգիթ, արի, անիրավ, կարոտած յարիդ աչքը ջուր դառավ Հովհաննես Թումանյան ◆ Արդյոք անիրավ չի՝ վարվում այդ մարդուհետ (Շիրվանզադե)
- ոչ իրավացի վնոված ◆ անիրավ որոշում
Հոմանիշներ
խմբագրել- անիրավացի
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։