անլեզու
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnlɛˈzu]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ անլեզու
վանկեր՝ ան•լե•զու
Ստուգաբանություն
խմբագրելՀայերեն
- լեզու խոսելով գործարան չունեցող ◆ Ասում են՝ գնացել է իրեն համար արհեստական լեզու շինել տա։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Անլեզու իրեր, անբարբառ հող։ Ռուբեն Զարդարյան ◆ Անլեզու մշակների բազմությունը հեծում էր ահռելի ծանրության տակ։ (Ակսել Բակունց) ◆ Անլեզու մանուկ։ Պարույր Սևակ
- անճարակ, խեզճու կրակ
Հոմանիշներ
խմբագրել- լեզվատ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։