Հայերեն

«Անխելք» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•խելք

Ստուգաբանություն

խելք չունեցող ◆ Էլ քեզանից անխելք մարդ ո՛րտեղից գտնեմ, որ ուտեմ, - ասաց գայլն ու կերավ անխելք աղքատին։ Հովհաննես Թումանյան
հիմար ◆ Խելոքին մին (ասա), անխելքին՝ հազար ու մին (Առած)
անխելքին հատուկ
հիմարական
ոչ լրջախոհ
թեթևամիտ
ոչ խելացի
անիմաստ, անմիտ ◆ [Վասակը] գիտեր, որ Կոդակը անխելք բան չի ասի։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։