անծանոթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnt͡sɑˈnɔtʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•ծա•նոթ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ոչ ծանոթ, որին չեն ճանաչում։
- չճանաչող, ծանոթություն չունեցող։
- անտեղյակ, անգետ։
- չճանաչված, ոչ հայտնի, չհռչակված, աննշան։
- մարդկանց կողմից չճանաչված, մարդկանց ճանաչողությանը անհայտ։
- օտարական, օտար։
- անհայտություն։
Հոմանիշներ
խմբագրել- անտեղյակ, անգիտակ, անգետ, անճանաչելի, անծան, անճանաչ։
- անհայտ, օտար։
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։