Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անծեղ

վանկեր՝ ան•ծեղ

Ստուգաբանություն

Ծագումն անհայտ է։ Հազիվ թե կապ ունենա հնդեվրոպական * kneug- բնաձայն արմատի հետ։

Զեյթուն՝ կաչաղակ ◆ Հավերու մեջ քոռ անծղան ա հավնե։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)
Պարտիզակ՝ (փխբ․) շատախոս, շաղակրատ ◆ Անծեղին բերանը վեվ կռցավ գոցել, քի դուն կը փորձես։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)

Մուշ՝ անծեղ պատին չմոտեցնել - խիստ զգույշ լինել, լավ հսկել ◆ Ինչ լավ շուն էր, անծեղ պատին չէր մոտեցնում։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Վան՝ հոգին անծեղան պատուհանը դնել - գութը մոռանալ, անխիղճ բան անել, ուրիշներին չարչարել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։