Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ան•ծերք 

  1. Արարատյան, Ուրմիա, Մուշ, Սասուն՝ խիտ սանր, ատամների թել հագցրած, գլխի անիծը հանելու համար ◆ Գլուխս անծերքով սանտրեց։ Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։