անծին
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnˈt͡sin]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ անծին
վանկեր՝ ան•ծին
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- չծնող, զավակ չբերող, ամուլ։ ◆ Անծին երինջ։
- պտուղ չունեցող բերող, անպտուղ։ ◆ Կային հազար գույնի ձիեր, որձ, էգ, ծանրացած և ծեր, քուռակներով և դեռ անծին։ (Ակսել Բակունց)
- չծնվող, չծնված։
- ոչ ոքից չծնված, ինքնագո։
- ժամանակին կամ կենդանի չծնված, վիժած։
- դեռևս ոչ մի ծին չունեցած։
Հոմանիշներ
խմբագրել- չբեր, անծնունդ, անծննդական, անպտուղ, պտղազուրկ, անբեր, անբեղուն, անբերունակ։
- (հնց․)Անբեղմնավոր, անմանկաբեր։ Ամուլ, ստերջ խնասունյ։
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։