Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•ծիր

Ստուգաբանություն

ծիր՝ ծայր՝ սահման չունեցող ◆ Անծիր եթեր։ (Շուշանիկ Կուրղինյան) ◆ Երազում եմ գալիքն անծիր։ Եղիշե Չարենց
(փխբ․) լայնարձակ ◆ Մենակ ես եմ դաշտում անծիր։ Սարմեն
(փխբ․) խոր, անհուն ◆ Ինձ կանչում էր կարծես անծիր կարոտով երկիր Նաիրին։ Եղիշե Չարենց

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։