անծոտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnˈt͡sɔt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•ծոտ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- Ղարաբաղ՝ անիծով լցված, պատված ◆ Գլուխդ անծոտ ա, բեր անծերքով սանրեմ։ Սահակ Ամատունի
Հոմանիշներ
խմբագրել- (բրբ․) անիծուտ, անիծքաշ
Արտահայտություններ
խմբագրել- անծոտ պուճուճակ - ծոծրակը անծոտ ◆ Մի անծոտ պուճուճակ աղջիկ ուզեցին նրա համար։ (Հրաչյա Աճառյան)
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։