Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անծուխ

վանկեր՝ ան•ծուխ

Ստուգաբանություն

ծուխ չունեցող, չարձակող ◆ Անծուխ վառոդ։ ◆ Անտառի մեջ անծուխ խարույկների նման բռնկվել էին վայրի կեռասենիներն ու սալորենիները։ Սերո Խանզադյան
Ղարաբաղ՝ հոգևոր ծուխ՝ ժողովուրդ չունեցող ◆ Անծուխ տերտեր ա։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։