անկախ
Հայերեն
Ածական
- ՄՀԱ՝ [ɑŋˈkɑχ]
վանկեր՝ ան•կախ
- ուրիշից կախում չունեցող, կախման մեջ չգտնվող ◆ Անկախ ժողովուրդ։
- ինքնուրույն, ուրիշ պետությունից կախում չունեցող (քղք․) ◆ Անկախ երկիր։
- իրար հետ կապ, հարաբերություն չունեցող ◆ Կը բարձրանա նրա տեղ ազատ, անկախ կինը մարդ։ Հովհաննես Թումանյան
- ուրիշների հետ չհամակերպվող, գործողությունների ազատություն պահպանող (կուսակցություն) (հնց․) ◆ Այդ օրենքներն եղել են, կան և կմնան նույնը, անկախ այն բանից, թե ինչ մեկնություն եք տալիս դուք նրանց։ (Նար-Դոս)
- չկապված, չպայմանավորված
Հոմանիշներ
խմբագրելինքնօրեն, ինքնագլուխ, ինքնակամ, ինքնիշխան, ինքնավար, ինքնուրույն, ազատ, անկաշկանդ
Արտահայտություններ
խմբագրել- անկախ պետական գնահատում
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։