անկամորդ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑŋkɑˈmɔɾd]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անկամորդ

վանկեր՝ ան•կա•մորդ 

Բացատրություն

1. (նորբ․) 1չկամեցող, նախանձոտ 2անկամ, լալկան, թուլակազմ

Ածական

1. Արարատյան, Բասեն՝ չկամեցող, չկամ, նախանձ ◆ Բազմացան անկամորդ ագահները ցած, խաբում, կլանում են այլոց ապրանքը։ (Ձեռագիր)

Հոմանիշներ

1. անբարյացակամ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։