Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անկաշկանդ

վանկեր՝ ան•կաշ•կանդ

Ստուգաբանություն

չկաշկանդված, առանց կաշկանդումի, ազատ
չկապկպված, կապանքներից զերծ ◆ Անկաշկանդ շարժում։ ◆ Անկաշկանդ երթևեկություն։
արգելքների չհանդիպող, անարգել ◆ Ապրում էր ուրախ ճոխ վայելքներով, լեն ու լի սրտով, անկաշկանդ սիրով։ Հովհաննես Թումանյան
սահուն (խոսելու մասին) ◆ Անկաշկանդ արտահայտվել։
(մրմն․) դաստակի սովորականին նման դիրք է, այսինքն՝ դաստակը նախաբազկի շարունակությունն է, միայն պահվում է աշկանկանդ, ոչ լարված, մատները թուլացած են

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Կ․ Կ․ Բաբայան, Մարմնամարզական տերմինների տեղեկատու բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1985 — 184 էջ։