անկար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑŋˈkɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ անկար
վանկեր՝ ան•կար
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- կար չունեցող, առանց կարի ◆ «Ցանկապատող» կոնստրուկցիաները մեզանում իրականացվում են տուֆ քարերից, դարավոր պատմություն ունեցող միդիս շարվածքով։ Դա հնարավորություն է տալիս ստանալ անկար շարվածքով երեսապատում։ (Մամուլ)
Հոմանիշներ
խմբագրել- անուժ
- անկարան, կարսպուրկ
- հյուսված, հյուսածո
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
անկար2
խմբագրելԱծական
- Կարին՝ գործ կատարելու անընդունակ, անկարող, անզոր ◆ Չնայելով յուր վիրավոր ու անկար վիճակին, սկսավ իրան հատուկ աշխույժով պատմել։ (Մուրացան) ◆ Խեղճ ու անկար մարդ է։ (Հրաչյա Աճառյան)
- սեռականապես թույլ՝ անզոր
- նյութական կարիքի մեջ գտնվող, աղքատ ◆ Ոմանք ճամփու ծախք կը պահանջեն, ոմանք ռոչիկ, անկար սպասավորներ թոշակին կուզեն, որ դու դադրեցուցեր ես։ (Ծերենց)
- Թբիլիսի՝ թույլ, տկար, անկարող ◆ Անկարա սիրտը մի տալղի ծերին էր դիվեր ննգնում։ (Գարեգին Սևունց)
- ապիկար ◆ Անկյարա մարդ է։ Սահակ Ամատունի
անկար3
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- Նոր Նախիջևան, Մալաթիա, Սեբաստիա՝ կույր
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։