Հայերեն

Ածական

Գոյական

  1. (հատուկ կրթ․) ֆիզիկական կամ մտավոր խանգարում ունեցող
  1. ուժ, կարողություն չունեցող, թույլ ◆ Անկարող մարդ։ Երջանկության իմաստը դու անկարող ես ըմբռնել։ (Ավետիք Իսահակյան)
  2. անձեռնահաս ապիկաթ ◆ Նա ապահով է, Սմբատը երբեք չի թույլ տա եղբայրն «անկարող պարտապան» հրապարակվի։ (Շիրվանզադե)
  3. սեռական կարողությունից զըրկված (բժշկ․) ◆ Անկարող եղավ պահել արցունքը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  4. նյութական կարողությունից զուրկ, չքավոր (հնց․)
Հոմանիշներ
խմբագրել
  1. անկար, անզոր, անձեռնահաս, անճարակ, անընդունակ, ապիկար, թույլ, տկար, անգործուն, անգործունյա, անկյալ (հզվդ․), անատակ (հնց․), անկաղկ, անմարթուչ, անկարյա (բրբ․)
  2. սեռազուրկ, անսեռունակ, անունակ, պաղարյուն, շուշտանդամ, ներքինի, բոլոճ (տղամարդ) (հնց․)
Արտահայտություններ
խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Զաքարյան Ս․, «Հատուկ կրթության» հասկացությունների անգլերեն-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2007 — 56 էջ։