անկերպարան
Ածական
- ՄՀԱ՝ [ɑŋkɛɾpɑˈɾɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•կեր•պար•ան
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- կերպարանք ձև չունեցող։ ◆ Իրականությունը ցրել էր նրա մշուշապատ ու անկերպարան երազները։ (Բոգդան Վերդյան)
- անդեմ, դիմազուրկ, ինքնուրույնությունից զուրկ
- խառն անկանոն բնույթի բյուրեղացում ունեցող կամ առհասարակ բյուրեղացում չունեցող։
Հոմանիշներ խմբագրել
- (հնգ․) Անձև խմորում
- անմարմին, անմարմնավոր, անմարմնեղեն, անմարմնական, անմարմնային, անիրան, անկերպ, կերպարանազուրկ, տխեղծ, (հնց․) անտպավոր, անտպավորական։
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։