Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ան•կ(ը)լ•նալ 

  1. Վան՝ անկարող, անդամալույծ դառնալ ◆ Ասլան կը խարցուցի, ես ինչո՞վ կը ժրեմ, էսա յոթ տարի ի, որ անկլցել իմ, ձիկ ասա, ես էլ քե աղեկութեն կանեմ։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։