Հայերեն դարձվածք

  1. (բրբ․) պուճախ քունջ ու պուճախ
  2. անկյուններ ընկնել այս ու այն կողմ ընկնել-քրքրել ◆ Հյուր որ գալիս էր, անկյուններն էր ընկնում հոգապահուստը մեջտեղ դնում։ ◆ Հոգածու տնտեսի նման անկյունե անկյուն է ընկել, ափսեներ է մոտ բերում։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ - Քու քեռու տղեն գալիս՝ օխտը ձեռնանի ես դառնում, էս պուճախը ընկնում, էն պուճախը ընկնում, ձեռ ու ոտ անում հազրում։ (Նար-Դոս) ◆ - Էլ քունջ ու պուճախ մի ընկնեք, ինչ ունիք-չունիք՝ բերեք, մեջտեղը լցրե՛ք ու դուք էլ նստոտեցե՛ք։ (Նար-Դոս) ◆ Էկան հինգ-վեց հոգով, գիշերվա կիսին սաղ տունը թառժաժ արին, խուզարկեցին, քունջ ու պուճախ ընկան։ Ստեփան Զորյան ◆ Վեր կացավ քունջ ու պուճախ արեց, մի քիչ պասուց տոլմից, բանից բերուց դրուց տղի առաջը։ (Պերճ Պռոշյան)

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։