Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•կոչ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. չկանչված, չհրավիրված ◆ Հասրաթյանը տհաճություն էր զգում անկոչ հյուրի ներկայությունից։ Սերո Խանզադյան
  2. այնպիսին, որին չեն կանչել և չեն սպասում, անհարկի մի թանի մեջ խառնվող միջամուխ եղող միջամտող։

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. անհրավեր, ինքնակոչ, ինքնահրավեր, ինքնեկ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել