Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•կոտ•րում

Ստուգաբանություն

Արարատյան, Թբիլիսի, Կարին՝ իր ասածի վրա համառող, իր ասածը պնդող, համառ ◆ Շատ աղաչեց, որ չգնա, խնդրեց կրկին ու կրկին, բայց անկոտրում մնաց Դավիթն ու հաստատուն՝ իր խոսքին։ (Մկրտիչ Խերանյան) ◆ Տատը թոռի մեջ տեսնում էր Ջրբաշի Վահանի անկոտրում բնավորությունը։ (Անահիտ Սահինյան) ◆ Մի մարթ ունենում է մե կնիկ, ամա հեստի անկոտրում, թարս խասիաթի տեր, վուր Աստուձ փրկե։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։