Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•կոր

Ստուգաբանություն

կորություն չունեցող, ոչ կոր
չկորացող, չբեկվող ◆ Ինչպես երգչին քնքուշ քնար Զորավարին անկոր սուսեր։ Եղիշե Չարենց
անընկճելի, տոկուն ◆ Մեր երգը դառնար երկաթե, և ոգին մեր անկոր ու անհուն։ Եղիշե Չարենց
ուղիղ, անշեղ ◆ Սլաքի պես ձգվող ուղիղ փողոցներն ու պողոտաները քո հայացքեն առած կտանեն անկոր ու անընդմեջ՝ քո ոտքերի տակից մինչև հեռուները։ (Մամուլ)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։