անկուտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑŋˈkut]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•կուտ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՀայերեն
Ածական
- Պարտիզակ, Երզնկա, Մուշ, Կարին, Սեբաստիա, Արաբկիր, Խարբերդ, Պապեն՝ կորիզ չունեցող, անկորիզ ◆ անկուտ թութ (Հրաչյա Աճառյան)
- (փխբ․) աղքատ, դրամ չունեցող ◆ Անկուտ մարդ է, անկուտին մեկն է։ (Հրաչյա Աճառյան)
- Պարտիզակ, Այնթապ՝ անխելք, անմիտ
- Մուշ, Պարտիզակ՝ (փխբ․) անճարակ, ձեռքից բան չեկող
- Ակն՝ ձրիաբար, առանց դրամ վճարելու ◆ Քալե երթանք պարտեզ, անկուտի կմտնենք։ (Հրաչյա Աճառյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- անկորիզ
Արտահայտություններ
խմբագրել- Սվեդիա՝ անկուտի պախրե - ծույլ, դանդաղաշարժ (մարդ)
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։