Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•կըր•կը•նե•լի 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (նորբ․) բացառիկ, եզակի

Հայերեն

  1. որ չի կարելի կրկնել, չկրկնվող ◆ Թե սիրում ես, մեկին սիրիր, անկրկնելիէ սերը։ Սիամանթո
  2. որ այլևս չի լինելու, անցած-գնացած ◆ Ինչ-որ անկրկնելի հմայք կա այդ ծովածուփ արտերի… մեջ։ (Բոգդան Վերդյան)
  3. ինչ որ այլևս չի լինելու, անցած, գնացած ◆ Լուսիկը, . նորածին հովիկը… թվում էր, թե նրանք արդեն հեռավոր, երջանիկ ու անկրկնելի երազ են։ (Հրաչյա Քոչար)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. անկրկին

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։