անհամաձայնություն

Հայերեն

Գոյական

  • ՄՀԱ՝ [ɑnhɑmɑd͡zɑjnutʰˈjun]

վանկեր՝ ան•հա•մա•ձայ•նութ•յուն 

  1. անհամաձայն լինել ◆ Նա գլխի նշանով է հայտնել իր անհամաձայնությունը: (Ակսել Բակունց)
  2. տարաձայնություն, միասնության համաձայնության բացակայում ◆ Հենց որ լսում է, թե մի տեղ անհամաձայնություն, վեճ կամ կռիվ կա, իսկույն դիմում է այնտեղ և… ամենքին հաշտեցնում։ (Մուրացան)
  3. քերականորեն չհամաձայնել (քրկն.)
  4. բացաձայնություն
  5. (հատուկ կրթ․) տե՛ս մերժում
Հոմանիշներ
խմբագրել

անմիաբանություն, անհամերաշխություն, անհամամտություն, տարակարծություն, գժտություն, հակառակություն, աններդաշնակություն, տարաձայնություն

Արտահայտություններ
խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
  • Զաքարյան Ս․, «Հատուկ կրթության» հասկացությունների անգլերեն-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2007 — 56 էջ։