անհաշիվ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnhɑˈʃiv]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•հա•շիվ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- չենթարկվող ◆ Քեզ անվնաս կթողնեմ, որ քո տունը գնաս, անհաշիվ էլ գանձ կտամ։ Հովհաննես Թումանյան
- առանց հաշվի, առանց հաշիվ պահելու ◆ Մեր գործերը հենց սկզբից անհաշիվ են տարվել։ (Րաֆֆի)
Հոմանիշներ խմբագրել
- անհաշվելի, անթիվ, անթվելի, անհամար, անհատնում, անքանակ, անչափ, բազմաթիվ, բազմաբյուր, բազմաքանակ
- անձեռնատու
- անհաշվենկատ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։