անհաշտություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnhɑʃtutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•հաշտ•ութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- անհաշտ լինելը։ ◆ Այդ թեև մի կողմից հնար էր տալիս մարմնավոր իշխանությանը օգուտ քաղել նրանց անհաշտությունից։ (Րաֆֆի)
- անմիաբանություն, հակառակություն։
Հոմանիշներ
խմբագրել- խռովություն։ Անհամաձայնություն, անհամերաշխություն, անմիաբանություն, անմիաձայնություն, անդաշնություն։
- աններողությոլն, անողոքություն։ Անհաշտվողականություն։
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։