անհաստատակամ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnhɑstɑtɑˈkɑm]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•հաս•տա•տա•կամ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲացատրություն
- (նորբ․) թուլակազմ, կամազուրկ
Գոյական
- ոչ հաստատակամ, հաստատակամություն չունեցող
Հոմանիշներ
խմբագրել- անվճռական, թուլակազմ, անհաստատամիտ, փոփոխամիտ, կամազուրկ, հեղեղուկ, անկայուն, տկարակամ,
- (փխբ․) անողնաշար (ոչ հաստատակամ)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։